wtorek, 21 sierpnia 2012


Małe konie i Kuce

Kuce - to najmniejsza odmiana koni, wykazująca cechy koni prymitywnych. Kuce na pierwszy rzut oka wydają się być ocieżałe, lecz jest to mylne wrażenie, ponieważ konie te są bardzo żwawe i sprytne. Ich wzrost waha sie w granicach 50-145 cm w kłębie. Mimo swego małego wzrostu kuce mogą być bardzo niegrzeczne, a nawet nieznośne. Potrafią dotkliwie ugryźć a nawet kopnąć. Jednym słowem są bardzo złośliwe, ale również zdarzają się koniki o bardzo łagodnym usposobieniu.
Najważniejsze rasy kuców:

Konie zimnokrwiste

Zimnokrwiste - są bardzo silne i masywne. Służa przede wszystkim do prac rolnych i transportowych. Są bardzo łagodne i przyjazne. Mimo swej poteżnej budowy są bardzo szybkie, zwinne i ruchliwe. Ich wzrost waha się od 140 do 200 cm!!! Natomaist waga przeważnie sięga do około 1 tony. Konie zimokrwiste charakteryzują się bujnym owłosieniem grzywy, ogona oraz nóg, gdzie znajdują się gęste szczotki pęcinowe.
Najważniejsze rasy koni zimnokrwistych:

Najbardziej znane stadniny koni zimnokrwistych:
Stadnina koni w Nowych Jankowicach
Stadnina Koni Zimnokrwistych w Łuszczowie
  

Konie gorącokrwiste

Gorącokrwiste - są bardzo sprawne fizycznie, więc są wykorzystywane w sporcie konnym i na wyścigach. Rasy te mają przeważnie domieszkę pełnej krwi angielskiej. Konie gorącokrwiste występują w różnych maściach a nawet w różnych przedziałach wzrostu (150-180 cm w kłębie). Są to konie o bardzo wysokim temperamencie, potrzebują dużo ruchu i silnej ręki. Niekiedy są bardzo rozbrykane i trudne w prowadzeniu. Poza tym mają wspaniały, płynny ruch i doskonałą, zwartą budowę ciała.
Najważniejsze rasy koni gorącokrwistych:

poniedziałek, 20 sierpnia 2012

Animacje

                             Animacje konne
gify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify koniegify konie

Koń fryzyjski (opis rasy)

                          Historia rasy
Koń fryzyjski pochodzi z Fryzji, wysp holenderskich położonych na Morzu Północnym. Jego historia sięga czasów nowożytnych. Były to konie powszechnie używane przez germańskie rycerstwo, gdyż cechowała je wytrzymałość i cierpliwość. Fryz został uszlachetniony dolewem krwi orientalnej, a w XVI i XVII wieku krzyżowano je z końmi andalazujskimi i katalońskimi. Cechy szczególne dla rasy tj. spokojny charakter i kara maść nie uległy jednak zmianie. W XIX wieku Fryz zaczął karierę jako wyścigowy koń zaprzęgowy. Krzyżowano je wówczas z lżejszymi rasami, co spowodował to oddalenie się od pierwotnego wzorca. Na początku XX wieku pozostało tylko kilka "czystych" ogierów fryzyjskich. Czystość rasy w dużej mierze została uratowana przez wojnę, gdzie koń fryzyjski z torów wyścigowych powrócił na pola i do zaprzęgów. Po zakończeniu wojny Stowarzyszenie Hodowców Królestwa Holandii zadbało o ochronę rasy.
Konie fryzyjskie trafiły do polski w połowie lat 90-tych. Ich liczba stale rośnie, jednak dalej jest ich niewiele. Związek Hodowców Koni Fryzyjskich w Polsce (ZHKFwP) zrzesza 20 hodowców z około 50 końmi. W Polsce jest oczywiście więcej koni tej rasy, jednak nie wszystkie mogą być zarejestrowane w ZHKF, z uwagi na brak udokumentowania ich pochodzenia. Koń fryzyjski aby był pełnowartościowym koniem tej rasy musi posiadać holenderskie pochodzenie i być zarejestrowany w Friesch Paarden Stamboek (FPS) - Holenderskiej Księgi Stadnej. Zasady wpisywania do księgi stadnej są bardzo rygorystyczne.
                               Wygląd
Idealny koń fryzyjski ma ok. 160 cm wzrostu i jest maści karej, która może występować w dwóch odmianach:
  • krucza - wymagana u ogierów z licencją,
  • kara - płowiejąca pod wpływem światła - nie jest wadą u klaczy i wałachów.
Dopuszczalne odmiany to skupiska białych włosów na ciemnej skórze, umieszczone na głowie.
                          Użytkowość
Koń fryzyjski jest idealnym partnerem do wszelakich form użytkowania. Świetnie sprawdza się w zaprzęgu, a z uwagi na niesamowitą pojętność i piękny ruch wykorzystywany jest w ujeżdżeniu. Jego spokojne usposobienie stwarza go koniem idealnym do hipoterapii. Dzięki pracy hodowlanej fryzy zaczynają konkurować z rasami sportowymi, nie tracąc nic ze swojej charyzmy.



Konie fryzyjski

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥



Konie czystej krwi Arabskiej ( opis rasy)

Najstarsza i najbardziej pożądana rasa koni na świecie. Araby, bo tak się powszechnie mówi o koniach czystej     krwi arabskiej, to konie szlachetne, gorącokrwiste, o charakterystycznym wklęsłym profilu i odrobinę odmiennej, niż inne konie, budowie szkieletu. Przez hodowców rasa oznaczana symbolem oo.

                                                                Wygląd                                

Koń arabski wyróżnia się charakterystycznym szkieletem: ma zaledwie 16 par żeber, 5 kręgów lędźwiowych i 16 kręgów ogonowych. Dzięki temu jego grzbiet jest krótki i lekko wklęsły, zad prosty, ogon wysoko osadzony.                  Głowa araba jest mała, krótka, delikatna, o charakterystycznym wklęsłym profilu, między oczami widnieje                               trójkątna wypukłość. Chrapy miękkie, szerokie. Szyja długa, pięknie wygięta, elegancka. Grzywa i ogon                          jedwabiste. Kończyny długie, szczupłe, suche, o wydanych stawach, skośnych pęcinach, bez szczotek. Kopyta zdrowe, o twardym rogu, ładnie uformowane. Dopuszczalna wysokość w kłębie wynosi 144-152 cm, ale araby             mogą być tez mniejsze, zależnie od regionu pochodzenia, jakości pastwisk, itp.                                                
Konie arabskie czystej krwi, zgodnie z arabską tradycją, klasyfikowane są na pięć linii, pochodzących od pięciu klaczy Mahometa. Kuhejlan uważane są za najbardziej rasowe, a choć nazwa ta oznacza "czarną antylopę",               konie te są zazwyczaj gniade lub skarogniade.Ród Abajah nie jest aż tak ładny, ale za to bardzo wytrzymały, a   jego przedstawiciele mają zazwyczaj maść kasztanowatą. Pozostałe dwie linie to konie szybkie, różnych maści. Niezwykle rzadko spotyka się konie czystej krwi arabskiej o maści całkowicie karej.                   

                            Historia                                      


Pochodzenie koni arabskich owiane jest tajemnicą. Istnieje na ten temat wiele legend, ale jedyne, co tak naprawdę wiadomo, to że rasa liczy sobie co najmniej 2500 lat, co czyni ją najstarszą rasa koni na świcie.
Najpiękniejsza legenda dotycząca powstania rasy brzmi następująco: "Wtedy wziął Bóg garść południowego wiatru, tchnął w niego oddech i stworzył konia. Rzekł do niego: imię twoje jest arabskie, dobro jest związane z twoją grzywą, zdobycz - z twoim grzbietem. Wybrałem ciebie spośród wszystkich zwierząt jucznych i zrobiłem z twojego pana - twojego przyjaciela; dałem ci siłę do lotu bez skrzydeł".
Inne legenda mówi, że konie arabskie to potomkowie pięciu klaczy Mahometa. Pewnego razu Mahomet postanowił wypróbować swoje konie odmawiając im przez cały dzień dostępu do wodopoju i pozwalając, by przez cały dzień cierpiały pragnienie. Następnie otworzył zagrodę i kazał trąbić sygnał wzywający do boju. Wszystkie zwierzęta w dzikim galopie popędziły do wodopoju, a jedynie pięć klaczy stawiło się na rozkaz Mahometa nie zaspokoiwszy pragnienia. Klacze te nosiły imiona Hadbah, Saglavi, Kuhejlan, Hamdani i Abajah. Mahomet uczynił je pramatkami koni czystej krwi arabskiej. Hodowlę koni arabskich podniósł do obowiązku religijnego, a swoim zwolennikom wypełniającym ten rozkaz obiecywał nagrodę w niebie: "im więcej ziaren jęczmienia dasz swojemu koniowi, tym więcej grzechów będzie ci odpuszczone".
Nie wiadomo, czy legenda ma cokolwiek wspólnego z rzeczywistością, wiadomo natomiast, że przez ponad 1000 lat Beduini udoskonalali rasę konia czystej krwi arabskiej poddając zwierzęta surowej selekcji. Stworzyli ten sposób konia, któremu w pięknie i harmonii nie dorównuje żaden inny. Arabowie swoje konie traktowali jak członków rodziny, w ciężkich warunkach pustyni bezwzględnie polegali na sobie nawzajem. Tę zależność i przywiązanie najlepiej ukazuje stare arabskie przysłowie mówiące: "niech głodują i odczuwają pragnienie moje dzieci, ale nigdy mój koń".

                                                                 Charakter

 Araby odznaczają się żywym temperamentem, są jednak końmi łagodnymi, podatnymi na szkolenia, łatwymi w ułożeniu. Są inteligentne, pozytywnie nastawione do ludzi, przywiązane do swojego pana. Nie lubią samotności, nie powinno się ich zostawiać samych w stajni czy na wybiegu, a jeździć tylko w weekendy. Potrzebują ciągłego kontaktu z człowiekiem, w innym przypadku stają się osowiałe, brakuje im energii. Nie są wymagające.

                         Użytkowość

Koni czystej krwi arabskiej używa się jako koni wierzchowych (jazda rekreacyjna, konkursy ujeżdżania, skoki, oraz wyścigi długodystansowe). Araby pomogły w udoskonaleniu wielu innych ras.


                                                                                                            źródło:http://pl.euroanimal.eu/Ko%C5%84_czystej_krwi_arabskiej

Konie czystej krwi Arabskiej


                       

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥